Semla, Tłusty Wtorek i moc słońca

44 thoughts on “Semla, Tłusty Wtorek i moc słońca”

• Ekruda17 lutego 2015 at 09:09

  Próbowałam semli tylko raz i wtedy mi nie smakowała, ale może dlatego, że to była semla z supermarketu, jakaś masowa produkcja bez serca 😉 Wtedy bez żalu porzuciłam semle i przerzuciłam się na dammsugare, zdecydowanie bardziej w moim guście 😉 Ale Fettisdag ma swoje prawa i w tym dniu semli nic nie zastąpi 🙂

  Odpowiedź
  • Agnieszka Radziewińska18 lutego 2015 at 13:32

    Oooo dammsugare sa pyyyszne…

    Odpowiedź
    • Renia B.19 lutego 2015 at 13:30

      Mała pomyłka każdemu może się zdarzyć 😉😉

      Odpowiedź
      • agra77pl19 lutego 2015 at 19:07

        Co masz na mysli piszac pomylka?

        Odpowiedź
    • Polka w Szwecji20 lutego 2015 at 12:53

      A ja z kolei ich nie lubię……

      Odpowiedź
  • Renia B.19 lutego 2015 at 23:55

    Dammsugare oznacza odkurzacz,o to mi chodziło. I to nie było obraźliwe. Być może jestem w błędzie i jest taki deser,bądź coś w tym rodzaju, więc oczywiście przepraszam 😊

    Odpowiedź
    • agra77pl20 lutego 2015 at 01:00

      http://alltommat.se/recept/dammsugare/ owszem to sa dammsugare czyli odkurzacze w mowie potocznej a tak naprawde pyszne slodycze – mimo, ze ja nie lubie marzepanu…

      Odpowiedź
• Agnieszka Radziewińska17 lutego 2015 at 09:54

  Semli nie lubie, dziekuje, na popoludniowa fike zamowilam sobie paczusia. Co prawda szwedzkiego kupnego, ale co tam, zintegruje sie choc tak. Wiesz co u nas nawet nie zimniej ale pochmurniej niestety choc sa i sloneczne dni. No sniegu jak na lekarstwo tez… Ale wiosna niedaleczko a poki co za tydzien do Polski 🙂

  Odpowiedź
• Renia B.17 lutego 2015 at 10:32

  Tobie również Moniu słońca i słodyczy 😊!! W tym roku próbowałam już seminarium i chyba dzisiaj także się skuszę 😉 pozdrawiam serdecznie!!

  Odpowiedź
  • Renia B.20 lutego 2015 at 19:22

    Nie seminarium, tylko semla oczywiście miała być… Słownik w tel.winny, hihi 😂

    Odpowiedź
• Leon17 lutego 2015 at 14:13

  Chciałbym spróbować wielu smakołyków ze Szwecji ,piękne zdjęcia z Sztokholmu.Pozdrawiam serdecznie

  Odpowiedź
  • Polka w Szwecji20 lutego 2015 at 12:51

    Może w Ikei można kupić?
    Podałam we wpisie link do przepisu, gdyby chęć na semlę był nie do oparcia.

    Odpowiedź
    • Leon20 lutego 2015 at 14:08

      W Ikei kupiłem parę sobie rzeczy pycha

      Odpowiedź
• Anna17 lutego 2015 at 15:33

  Bardzo mi się podoba przycisk do naprawiania rzeczywistości. Co prawda muszę sprawdzić ustawienia.. ale przynajmniej się roześmiałam, rezultat! U mnie też słońce przegania zimę. Jeśli chodzi o jedzenie semli 'w biegu’, to popatrz na to z innej strony: przynajmniej przez moment w tym biegu zrobi się miło 🙂 x

  Odpowiedź
  • Polka w Szwecji20 lutego 2015 at 12:50

    Jak dobrze mieć optymistę w kegu znajomych!

    Odpowiedź
• Kasia17 lutego 2015 at 15:51

  Semla wygląda smakowicie,. To prawda,że coraz więcej pokus jedzeniowych czyha na obywatela :D. Trudno z tym walczyć czasami . A słoneczko uwielbiam i wypatruję niecierpliwie ,bo juz mam dość zimy .Pozdrawiam 🙂

  Odpowiedź
• Dagm17 lutego 2015 at 16:39

  Semle spróbowałam dwa razy… Oba razy była ohydna, choć kupiłam w cukierni. Można spróbować, może komuś to trafi w gust. Wiem, że mój romans z nią zakończył się…niesmacznie 😉

  Odpowiedź
• camo17 lutego 2015 at 18:33

  Jeden raz do roku to jedna semla chyba nie jest grozna 🙂
  Sama nazwa – wrapsemla, semla-to-go, przedziwna kombinacja angielsko-szwedzka, kto wpadl na to ?
  Milego wtorku i dalszych dni 🙂

  Odpowiedź
  • Mira17 lutego 2015 at 22:52

    Szwedzi nie szanuja swego jezyka. Wprowadzaja bardzo duzo „svengelska”. Zamiast „rea” (przecena) juz jest sale, w nazwach firm likwiduje sie samogloski ä ö oraz ä, np w firmie Skanska (Skånska Cementgjuteriet) itd. Semla w oryginale jest fajna, jem je 1-2 w roku.
    Np dzisiaj.
    Ale wrapsemla?

    Odpowiedź
    • Polka w Szwecji20 lutego 2015 at 12:50

      Dziś wyczytałam w Metrze, że na semlowym rynku pojawiły się burgersemle, możesz to sobie wyobrazić?

      Odpowiedź
    • Renia B.20 lutego 2015 at 13:09

      Ciekawe, w innej bułce czy jak? Jakoś ciężko to sobie wyobrazić 😉

      Odpowiedź
• Magda17 lutego 2015 at 19:27

  Moniko, uwielbiam Twoje wpisy i szwedzkich tradycjach, tak zresztą trafiłam kiedyś na Twój blog, który wyskoczył mi w Google przy poszukiwaniach świeczników adwentowych 🙂 Dziękuję, że znowu mogę się dowiedzieć od Ciebie czegoś ciekawego.
  Pozdrawiam ciepło.
  P.S. Czytam Cię notorycznie, choć nigdy jeszcze nie zostawiałam po sobie komentarza, ale dziś jest jakiś taki dzień…. 🙂

  Odpowiedź
  • Polka w Szwecji20 lutego 2015 at 12:49

    Mnie bardzo cieszy, gdy nie piszę :do ściany” 😉

    Odpowiedź
• Kasia17 lutego 2015 at 20:34

  Ale bym zjadła, wygląda smakowicie bardzo.

  Odpowiedź
• szarfen17 lutego 2015 at 23:48

  Dzięki za przycisk! Niezdecydowanym podpowiadam: działa!

  Odpowiedź
  • Andrzej18 lutego 2015 at 17:05

    Nie wiem co ma się pojawić po naciśnięciu przycisku (?) … bo u mnie nie działa 🙁

    Odpowiedź
    • Andrzej18 lutego 2015 at 17:10

      haha .. już jest OK 😉 Pozdrawiam 🙂

      Odpowiedź
• Beata Hordyniec18 lutego 2015 at 11:37

  Moniko, melduje się Twoja nowa czytelniczka. Oczywiście także przypadkowo trafiłam do Twojego świata, ale nie przypadkowo buszowałam po stronach dotyczących Szwecji i Sztokholmu. Jutro tam lecę, chciałam się odrobinę przygotować jedynie. A tu taka sytuacja;) Wsiąkłam w czytanie Ciebie na dobre. Pozwolisz, że jeszcze się odezwę gdyż dzisiaj mam przedwyjazdową gorączkę:) Ale jeszcze jedno słowo – geneza mojego wyjazdu jest bardzo analogiczna do Twojej:))) Tyle że cieleśnie jestem nieco starsza:) Nie bez kozery zaakcentowałam wiek cielesny, bowiem duchowy pozostał (i mam nadzieję że pozostanie) nieadekwatny do cielesnego:)
  Beata z Warszawy

  Odpowiedź
  • Agnieszka Radziewińska18 lutego 2015 at 13:31

    Beata, czlowiek ma tyle lat na ile sie czuje a nie ile DO pokazuje, oczywiscie o ile jedno z drugim nie stoi w jawnej sprzecznosci. Przeprowadzasz sie do Szwecji??? Inna Szwedka 🙂 Agnieszka z Norrland,

    Odpowiedź
    • Beata Hordyniec18 lutego 2015 at 21:03

      Agnieszko, masz rację:) Na razie jadę oglądać, zwiedzać, poznawać, smakować, czuć, słuchać etc etc .. miło mi, że odpisałaś. Pierwszy raz skomentowałam cokolwiek i cieszę się, że dostrzegłaś moje słowa:)
      Napiszę już ze Sztokholmu. W południe wyruszam!
      Beata

      Odpowiedź
    • agra77pl19 lutego 2015 at 19:09

      Beata jak tam Sztokholm???

      Odpowiedź
  • Polka w Szwecji20 lutego 2015 at 12:48

    Beatko,
    życzę Ci udanej wycieczki, no i zdrowia!

    Odpowiedź
• Marilla18 lutego 2015 at 22:19

  Do semli trzeba sie przekonac bo jest niedobra w rzeczywistosci , slodka bulka ze bita smietana
  jeszcze niedawno jedzono semle na glebokim talerzu wypelnionym zimnym mlekiem , na dodatek semle beltali w tym mleku widelcem czy lyzka
  Zobaczylam to pierwszy raz na przerwie w mojej pierwszej pracy.
  To bylo cos strasznego, odechcialo mi sie semli na dlugie lata
  Potem nauczyli sie od imigrantow ze mozna to jesc jako ciastko ew.
  I teraz nikt juz nie wciska tego widelcem do talerza z mlekiem moze starsze pokolenie
  Ja wyjadam marcepan i smietane , bule zostawiam myszy

  Odpowiedź
• camo19 lutego 2015 at 22:33

  Ciagle widze te semle. Juz bokiem wychodza, a tu sie jeszcze je sprzedaje . A przeciez juz byla sroda popielcowa. Dosyc ! Juz nie chce! Zejdzcie mi z oczu! A kysz, semle … 🙂

  Odpowiedź
• Agnieszka Radziewińska20 lutego 2015 at 15:29

  Spox. Tez dlugo nie wiedzialam.

  Odpowiedź
• Mamsan21 lutego 2015 at 16:10

  Semle zawsze kupuje w jej dzien, nigdy wczesniej ..! a dzisiaj pierwszy raz kupilam dla wszystkich taki wrap i stwierdzilam, ze wole jednak te zwykle, tradycyjne buleczki .. 🙂 Pozdrawiam cieplo. M ( masz @ ) …!

  Odpowiedź
• Nie będę Julią25 lutego 2015 at 13:34

  Ahh! Jak słodko… 🙂

  Odpowiedź
• Rena Starska25 lutego 2015 at 22:41

  Moniko, wspaniały fotoreportaż 🙂
  Apetycznie słodki na dodatek!
  Pozdrawiam Cię serdecznie.
  Będę zaglądać częściej.

  Odpowiedź
• Laura Maria27 lutego 2015 at 19:02

  Wyglądają trochę jak polskie ptysie, chętnie bym spróbowała 😉 Od dawna „wybieram się” na wycieczkę do Szwecji, może w tym roku mi się uda. Bardzo ciekawy blog, na pewno go sobie wnikliwiej poczytam.
  Pozdrawiam serdecznie.

  Odpowiedź
  • Polka w Szwecji3 marca 2015 at 11:03

    Życzę Ci tego 🙂

    Odpowiedź
• Mira28 lutego 2015 at 11:57

  Bardzo dawno temu semla nazywala sie ”hetvägg”, bo jedzono ja na talerzu z goracym mlekiem. Wg legendy, krol z 18 wieku, Adolf Fredrik zmarl po objedzeniu sie semla. I niby zjadl semle na koniec obfitego obiadu, ktory skladal sie z wielu dan. A potem dostal udaru i zmarl…. Przeszla ta semla do historii jako kulinarna bron, ale wlasciwie mial ten krol zaniedbany wrzod zaladka ktory przyczynil sie do udaru kiedy Adolf Fredrik sie objadl…

  Odpowiedź
  • camo7 marca 2015 at 09:40

    To ciekawe, ale co on na ten obiad wczesniej zjadl tego historia nie opowiada, ani tez jak czesto tak ucztowal. Moze tez poddawal sie regularnie „detoxowi” , kto wie. Nie mniej historia daje tu dowod, ze semla jest bardzo niebezpieczna bomba … (kaloryczna) ! 🙂

    Odpowiedź
• Asia_mama Kasi24 marca 2015 at 12:15

  Semla <3, oj tęsknię i za Szwecją i za semlą ….nie mogę się doczekać wakacji. Moniko, super,że jesteś :-*

  Odpowiedź

• Pingback: Takie ot, historie, trochę o niczym? | Yoga in Stockholm