Oto moja tajemnica.
Kilka tygodni temu Polonia Info zwróciła się do mnie z zapytaniem, czy nie zechciałabym zrobić reportażu z występu kabaretu Zenona Laskowika oraz przeprowadzić po występie wywiadów z nim i z Jackiem Fedorowiczem, który był gościem specjalnym.
No, czy mogłam odmówić?
Po pierwszej euforii z radości otrzymania od losu nowej szansy zabrałam się do zdobywania materiałów. Przeczytałam mnóstwo o osobach tudzież dorobku artystycznym obu panów, obejrzałam mnóstwo skeczy, wysłuchałam wielu słuchowisk, wymyśliłam pytania. Przekonałam się, ileż pracy trzeba włożyć w przygotowanie wywiadu.
Im bliżej wywiadu tym bardziej miękły mi kolana, bo jak by nie było, miał to być mój dziennikarski debiut. Zrozumiałam, że skoczyłam na głęboką wodę. Na moje szczęście obaj panowie byli dla mnie niezwykle przyjemni i potraktowali mnie z szacunkiem i sympatią. Bliskie spotkania z tak wielkimi artystami należały do naprawdę ekscytujących.
Przedstawienie obejrzałam, z artystami porozmawiałam, a teraz pozostaje mi przelać wywiady na papier i napisać reportaż z występu. Wywiady i reportaż ukażą się wkrótce na stronie Polonia Info.
Spać nie mogę z wrażenia, siedzę i piszę, piszę i czytam, już od czwartej rano. Energia mnie rozpiera! Słońce właśnie wschodzi, dzień się budzi i wygląda na to, że będzie piękny.
Czego sobie i Wam życzę.
To gratuluję i czekam na teksty 🙂
Zapracowałaś na to! Brawo! 🙂
fajnie, wiedziałam, że będą występować w Szwecji, ale nie spodziewałam się wywiadu i relacji z ich występu – dobrze że jest internet 😉 i oczywiście gratuluję, chetnie przeczytam ten artykuł
Rośnie nam gwiazda…:)
Oj tam, oj tam 🙂
Całus, Moniu!
Gratulacje! 🙂 Z niecierpliwością czekam na wywiad.
Już Ci to pisałam,ale chciałbym powtórzyć. Bardzo fajny jest Twój blog. Regularnie na niego zaglądam. Swoją postawą przywracasz mi wiarę w ludzi :-).
Powodzenia we wszystkim co robisz:-)
Dziękuję, Ewelino!
Cieszę się bardzo, że przywracam wiarę w ludzi, ale jednocześnie zmartwiłam się, że Ty tą wiarę straciłaś. Musiało się coś niedobrego wydarzyć.
Czasami spotykamy osoby, które uważają kulturalne,uczciwe zachowanie w stosunku do nich jako swego rodzaju słabość i wykorzystują taką postawę do realizacji swoich niezbyt uczciwych celów. Ale spotykamy też takie postawy (m.in. właśnie Twoją) które świadczą o tym że świat jest lepszy kiedy szanujemy siebie nawzajem i nie fair zachowanie garstki osób nie powinno jeszcze wszystkiego przekreślać:-)
Monika, chciałabym tam siedzieć obok Ciebie!
W Twoich słowach SŁYSZĘ Twoją radość 🙂
Gratuluję z całego serca!
O rany – GRATULACJE! Obu panów pamiętam jeszcze z dzieciństwa, z kabaretów i telewizji. Wiele radości wyczuwam! <3
Wiesz, jak się przygotowywałam, i oglądałam skecze, to przypomniało mi się, jak byłam mała, a w moim domu w telewizji leciał kabaret Laskowika i moi rodzice płakali ze śmiechu 🙂
Dzieciństwo mi się przypomniało…
Monika jestes zuch!!!! Od kiedy poraz pierwszy zetknelam sie z Twoim blogiem czulam, ze drzemia w Tobie poklady determinacji i zdolnosci. Gratuluje i wierze,ze to nie ostatni wywiad. Wszystkiego dobrego. Od dzisiaj nasz ukochany Swiety JPII bylby z Ciebie bardzo dumny. Pozdrawiam. A.
Och! To cudowne słowa!
Żałuję, że nie mogę Cię za nie uściskać!
O ja! Gratulacje 🙂
Oj matko też bym kolana miękkie miała, nie mówiac już nic o spaniu 🙂
super, gratuluję! miło, że pisanie bloga przynosi konkretne efekty 🙂
Tak, takie rzeczy są dla mnie nagrodą:-)
Moniko, alez ekscytujace spotkanie! Wspaniale, czekam teraz na szczegoly wywiadu 🙂
Pozdrawiam serdecznie!
Moniko, bardzo sie ciesze i takich kolejnych spotkan zycze Ci abys miala jak najwiecej .! reportaz z przyjemnoscia tez przeczytam .. 🙂 Milego dnia. M
Dziękuję!
Twoje życzenia się zwykle spełniają 🙂
gratulacje!!! mi też Laskowik dzieciństwo przypomina 😉